Sanktuaria maryjne we Wrocławiu i okolicach

wtorek, 15.8.2017 09:30 811 0

Sanktuarium to świątynia, która jest uznawana na szczególne miejsce kultu. Zazwyczaj ze względu na miejsce objawienia, łaskami słynący obraz, figurę lub relikwie albo ze względu na miejsce śmierci lub grobu jakiegoś świętego. Najwięcej w Polsce jest sanktuariów maryjnych. We Wrocławiu jest ich aż dziewięć.

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – 15 sierpnia – jest jednym z najważniejszych świąt maryjnych w kalendarzu liturgicznym. Cały sierpień to miesiąc tzw. szczytu pielgrzymkowego w najważniejszym polskim sanktuarium maryjnym na Jasnej Górze. We Wrocławiu również są sanktuaria maryjne. Jest ich aż dziewięć.

Sanktuarium Jasnogórskiej Matki Kościoła, parafia pw. św. Mikołaja we Wrocławiu

Jednym z najmłodszych wrocławskich sanktuariów jest świątynia, którą opiekują się oo. Paulini. Przy ul. św. Antoniego w kościele pw. św. Mikołaja wierni oddają cześć Maryi w znaku ikony jasnogórskiej. Sanktuarium zostało formalnie ustanowione 25 marca 2014 roku, ale kult Matki Bożej Jasnogórskiej jest w tej świątyni od początku posługi „białych ojców”, czyli od 1998 roku.

Sanktuarium NMP Łaskawej – Patronki i Opiekunki Małżeństw i Rodzin, parafia pw. św. Karola Boromeusza we Wrocławiu

Nie „biali” a „czarni” ojcowie są kustoszami sanktuarium przy ul. Kruczej. W bocznej kaplicy jest tu umieszczony, w otoczeniu licznych relikwii, obraz Najświętszej Maryi Panny Łaskawej – Patronki i Opiekunki Małżeństw i Rodzin. Historia obrazu we Wrocławiu sięga lat powojennych. Najpierw czczony był na Wschodzie i w Krakowie we franciszkańskiej bazylice. Znany był jako obraz Matki Bożej Radosnej, Matki Bożej Łagodnej i Matki Bożej Łaskawej. W roku 1963 dokonano uroczystej intronizacji obrazu do świątyni przy ul Kruczej. Wtedy też otrzymał tytuł: Matki Bożej Łaskawej Patronki i Opiekunki Małżeństw i Rodzin.

Papież Jan Paweł II zezwolił 14 maja 1994 roku na koronację obrazu, która odbyła się 11 września 1994 roku, gdy uznano go za cudowny.

Sanktuarium lokalne NMP Miłosierdzia – Ostrobramskiej, parafia pw. Opieki św. Józefa we Wrocławiu

Wizerunek Maryi w karmelitańskiej świątyni na wrocławskim Ołbinie jest kopią obrazu z sanktuarium Ostrobramskiego w Wilnie. Oryginał został namalowany ok. roku 1630 przez nieznanego malarza. Umieszczono go nad bramą wejściową do Wilna, ale od strony wewnętrznej. Był zatem widoczny dla tych, którzy wychodzili z miasta. Przy bramie karmelici wybudowali kościół. Kiedy wojska rosyjskie rozpoczęły burzenie murów i bram Wilna, kaplicę Ostrobramską oszczędzono ze względu na obraz i kult Maryi.

Kościół we Wrocławiu ze względu na cześć, jaką cieszy się wizerunek Matki Bożej, jest Sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej, ustanowionym dekretem wydanym przez kard. Henryka Gulbinowicza z 7 stycznia 2002 roku.

Sanktuarium NMP Adorującej, Archikatedra Wrocławska

Obraz Matki Bożej Adorującej – znanej również jako Matka Boża Sobieskiego, Matka Boża Międzyleska lub Matka Boża wodząca oczami – sprawia, że najważniejsza katolicka świątynia w naszym mieście również jest sanktuarium maryjnym.

Pierwotnie obraz należał do któregoś z kościołów w Rzymie. Miał go otrzymać król Jan III Sobieski od papieża Innocentego XI jako podziękowanie za bitwę pod Wiedniem. Inny przekaz mówi, że dostał go od papieża Klemensa XI Aleksander Sobieski – syn króla. Podarunek także był związany z wiedeńską wiktorią. Później obraz trafił do Międzylesia. W 1952 roku postanowiono przenieść wizerunek do Wrocławia, do odbudowanej po zniszczeniach wojennych archikatedry wrocławskiej. W ołtarzu bocznym nawy głównej znajduje się do dziś. W Międzylesiu zaś znajduje się jego kopia.
Tytuł „Matki Adorującej” nadał obrazowi papież Jan Paweł II, który dwukrotnie modlił się przy nim we wrocławskiej katedrze. Podczas pielgrzymki w 1997 roku koronował obraz papieskimi koronami.

Sanktuarium NMP Pocieszenia z Hodowicy, Patronki młodych małżeństw, parafia pw. św. Augustyna we Wrocławiu

W świątyni oo. Kapucynów przy ulicy Sudeckiej znajduje się ustanowione 30 kwietnia 1961 r. sanktuarium. Kult Matki Jezusa w tym miejscu związany jest z obrazem Matki Bożej Pocieszenia z Hodowicy. Jest to kopia figurki Maryi z Dzieciątkiem, który znajdował się w przydrożnej kapliczce w okolicach Ołomuńca na Morawach, a dokładniej między Eichhom a Braunseifen. W 1798 roku jedna z kopii, pomalowana akwarelą, znalazła się rodzinie katolickiej, u gospodarza Zatoki, w Basiówce należącej do parafii Hodowica koło Lwowa.

Przez cały czas, aż do II wojny światowej kult Maryi w tym obrazie rozszerzał się na całą tamtejszą okolicę. Po zakończeniu wojny cudowny obraz został przewieziony przez ks. Jarosława Chomickiego, ostatniego proboszcza kościoła w Hodowicy do Jaworzyny Śląskiej. Początkowo trzymany był w ukryciu, następnie w prywatnej kaplicy ks. abp. Bolesława Kominka. W 1960 roku znalazł się pod opieką oo. Kapucynów.

Sanktuarium NMP Pocieszenia, parafia pw. św. Klemensa we Wrocławiu

Ze Lwowa pochodzi obraz znajdujący się w głównym ołtarzu kościoła jezuitów przy al. Pracy. Przywieziony został po II wojnie światowej i jest czczony w tytule Matki Bożej Pocieszenia ale także Patronki Robotników i Solidarności. Po 13 grudnia 1981 roku, kiedy zaczęto odprawiać przed obrazem msze św. w intencji Ojczyzny i internowanych. Jest jedną z pięciu autentycznych kopii obrazu Matki Bożej Śnieżnej, namalowany ok. 1570 roku na prośbę św. Karola Boromeusza i św. Franciszka Borgiasza, generała oo. Jezuitów.

Sanktuarium NMP Różańcowej z Podkamienia, kościół pw. św. Wojciecha we Wrocławiu

Również z terenami, które przed wojną były polskie, jest związany kult obrazu, który obecnie jest w kościele oo. Dominikanów. Obecność obrazu akurat u tych zakonników nie jest przypadkowa, bo w Podkamieniu dominikanie byli już w XIII wieku. Kult Maryi Różańcowej w tym miejscu rósł przez wieki. Był także związany z królem Janem III Sobieskim, który chciał w tamtym miejscu stworzyć drugą Częstochowę. Burzliwe losy świątyni i świętokradcze kradzieże miały swoją tragiczną kulminację w 1944 roku. U dominikanów w Podkamieniu schronili się Polacy uciekający przed ukraińskimi nacjonalistami. 12 marca banderowcy dokonali mordu na przebywających tam duchownych i świeckich. Obraz ocalał, zwinięty w rulon, ewakuowany wcześniej do Lwowa, a następnie do Krakowa. W roku 1959 razem z oo. Dominikanami z okolic Wołyńca trafił do Wrocławia.

Sanktuarium NMP Uzdrowienia Chorych, kościół pomocniczy pw. św. Łazarza w parafii pw. św. Maurycego we Wrocławiu

Zapomniany nieco obecnie kościół przy ul. Traugutta zbudował Zakon Rycerzy Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy w drugiej połowie XIV wieku. W głównym ołtarzu znajduje się barokowa rzeźba Matki Bożej z 1727 roku. To dzięki niej świątynia ma rangę sanktuarium. Tytuł Uzdrowienia Chorych związany jest natomiast z historią kościoła, który najpierw był kaplicą pobliskiego leprozorium (dom dla trędowatych) dla mężczyzn. Później ośrodek był przekształcony na szpital, a następnie na dom starców.

Sanktuarium NMP Zwycięskiej, parafia pw. NMP na Piasku we Wrocławiu

Kolejne sanktuarium i kolejny łaskami słynący obraz Maryi związany z terenami obecnej Ukrainy. Chodzi o Mariampol. Obraz nazywany również Matką Bożą Hetmańską lub Zwycięską, umieszczony w bocznym ołtarzu świątyni. Pochodzenie wizerunku nie jest w pełni ustalone. Historycy datują go w okolicach XVI wieku i być może z kręgu malarstwa Rafaela. Dzieje obrazu sięgają natomiast XVII wieku i związane są z postacią księcia Stanisława Jana Jabłonowskiego, kasztelana krakowskiego, hetmana wielkiego koronnego oraz współtowarzysza króla Jana III Sobieskiego w wyprawie pod Wiedeń.

Hetman Jabłonowski odziedziczył obraz po swoim przodku, Jakubie Potockim i woził go ze sobą na wszystkie wyprawy wojenne (stąd tytuł „Hetmańska”). Ten pobożny rycerz, z wdzięczności za uratowanie życia założył na Podolu miasto Mariampol, gdzie wybudował zamek, w którego kaplicy umieścił cudowny obraz. Obraz szybko zyskał sławę, dzięki licznym łaskom jakie doświadczali wierni. Już w 1737 roku obraz został nazwany cudownym. Po II wojnie światowej został przewieziony przez ostatniego proboszcza Mariampola, ks. Mikołaja Witkowskiego do Głubczyc, a stamtąd w roku 1951 trafił do Wrocławia. 2 września 1965 roku metropolita wrocławski kardynał Bolesław Kominek dokonał intronizacji obrazu, a 10 września 1989 roku odbyła się uroczysta koronacja obrazu koronami papieskimi.

Metropolitalne Sanktuarium NMP Strażniczki Wiary Świętej w Bardzie Śląskim

Figura Matki Bożej Bardzkiej to najstarsza drewniana rzeźba romańska zachowana na Dolnym Śląsku. Ostatnie badania figurki wskazują, że rzeźba powstała w drugiej połowie XI w., co wskazuje, że jest to najstarsze przedstawienie maryjne w Polsce.
Maryja w tym wizerunku jest nazywana także „Madonną uśmiechniętą”. Jej historia jest bardzo wiekowa i dlatego związana z wieloma legendami. Jedna z nich opowiada o ukazaniu się Maryi pobożnemu młodemu mieszkańcowi Barda i to sama Maryja miała mu dać figurę. Umieszczona przy przydrożnym drzewie figura miała być przyczyną uzdrowienia czeskiego rycerza w XIII wieku. Już wtedy do Barda przybywało wielu pielgrzymów z Polski, Czech, Moraw i Niemiec. W XV wieku miała się na Górze Bardziej ukazać Maryja płacząca. Miała wtedy zostawić na skale ślady swoich stóp. Do tego cudu nawiązuje siedemnastowieczna kaplica na Górze Bardzkiej. Od XVIII wieku wokół sanktuarium powstała droga kalwaryjska i sześć kapliczek. Na początku minionego wieku powstała jeszcze droga różańcowa z 15 kolejnymi kaplicami.
Figura Maryi została 3 lipca 1966 roku koronowana papieskimi koronami przez arcybiskupa Bolesława Kominka.

Sanktuarium NMP Matki Nowej Ewangelizacji, kościół pomocniczy pw. św. Anny parafii pw. św. Jakuba Apostoła w Sobótce

Sanktuarium w Sobótce została ustanowione przez abp. Mariana Gołębiewskiego w 2005 roku. Wizerunek Matki Nowej Ewangelizacji jest umieszczony w ołtarzu głównym razem z cudowną figurką św. Anny Samotrzeciej z 1507 roku. I chociaż sanktuarium maryjne jest w tym miejscu oficjalnie od 11 lat, to kultu św. Anny jest tu dużo starszy. Figurka św. babci Pana Jezusa została do Sobótki prawdopodobnie przywieziona w XII w. z Kijowa przez księżniczkę ruską Marię Wloskonissę, żonę Piotra Własta. Według historyków sztuki figura pochodzi z przełomu wieków XIII i XIV, rzeźbiona w drewnie lipowym w stylu romańskim z drobnymi elementami gotyckimi. Od wieków pielgrzymowało tu wielu wiernych ze Śląska, Czech, Moraw, Słowacji i Węgier.

Sanktuarium dekanalne NMP Częstochowskiej, parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Świętej Katarzynie

Szczególnej czci doznaje tu obraz Matki Bożej Częstochowskiej, przywieziony z Kresów, z miasta Dolina, przez ks. kan. Józefa Garbicza w 1945 roku. Obraz Matki Bożej Częstochowskiej znajduje się w głównym ołtarzu od 26 sierpnia 1956 roku. Od czasu inauguracji do sanktuarium przybywają pielgrzymi, zwłaszcza na uroczystości maryjne. W 2000 roku wokół kościoła powstały stacje – kapliczki Drogi Krzyżowej. W 2001 roku zbudowano dwanaście nowych kaplic maryjnych, w których będą wizerunki Matki Bożej z najważniejszych maryjnych sanktuariów świata.

Sanktuarium NMP – Matki Języka Polskiego, parafia pw. Wniebowzięcia NMP w Henrykowie

Kult Matki Bożej Królowej Świata istnieje w Henrykowie od XVI wieku. 3 sierpnia 1952 roku opat szczyrzycki o. Benedykt ukoronował tamtejszą figurę Matki Bożej. Obecnie Maryja jest nazywana w tym miejscu Matką Języka Polskiego ze względu na to, że w Księdze Henrykowskiej znajduje się pierwsze zdanie w języku polskim.

Sanktuarium NMP Różańcowej, kościół pomocniczy pw. Nawiedzenia NMP parafii pw. św. Marcina w Nowolesiu, Biały Kościół

Pierwsze wzmianki o kościele w Nowolesiu pochodzą z XIV wieku. Obecny murowany kościół został wzniesiony na miejscu poprzedniego w 1867 roku. Sanktuarium w tym miejscu jest stosunkowo młode, bo świątynia uzyskała ten tytuł w roku 1997. Jednak kult Maryi jest tu praktykowany od połowy ubiegłego wieku.
Czcią cieszy się tutaj obraz Matki Boskiej Różańcowej, przywieziony w 1945 roku przez repatriantów z Komorna koło Lwowa. W 1957 roku został uroczyście wprowadzony do kościoła przez arcybiskupa metropolitę wrocławskiego Bolesława Kominka.

Sanktuarium NMP Wniebowziętej, Patronki Pracy Rolników, parafia pw. Wniebowzięcia NMP w Ligocie Książęcej

Już nie w województwie dolnośląskim, ale ciągle w archidiecezji wrocławskiej jest sanktuarium z cudownym obrazem Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej przywieziony przez repatriantów z Otyni. Wizerunek po przywiezieniu do kraju przez 12 lat był u jednego z parafian, dopiero po odbudowie kościoła w 1957 roku intronizowano otoczony kultem cudowny obraz. Wizerunek był koronowany przez kard. Henryka Gulbinowicza 15 sierpnia 1997 roku.

Sanktuarium regionalne NMP Bolesnej Uzdrowienia Chorych, kościół pomocniczy pw. NMP Bolesnej parafii pw. Parafia pw. Wniebowzięcia NMP w Łozinie

W ołtarzu głównym kościoła pomocniczego pw. Najświętszej Maryi Panny Bolesnej znajduje się obraz Matki Bożej Bolesnej – Uzdrowienie Chorych. Podobnie jak wiele innych obrazów czczonych przez wiernych, przywędrował on z kościoła pw. św. Doroty w Tuligłowach na Ukrainie w obwodzie lwowskim.
W 1930 roku odbyła się koronacja łaskami słynącego obrazu. W roku 1945 obraz zostaje przewieziony przez repatriantów z Tuligłów do Łoziny i umieszczony w kościele poewangelickim, gdzie znajduje się do dzisiaj. W 2000 roku kościół pomocniczy w Łozinie został ustanowiony Regionalnym Sanktuarium Maryjnym w archidiecezji wrocławskiej.

Źródło: Wrocław.pl 

Dodaj komentarz

Komentarze (0)